Ontslag en avonturen op/in zee!

Malta. Even een update, mede op verzoek van een van mijn trouwe volgers. Allereerst het grote nieuws, ik heb vrijdag ontslag genomen! De insiders wisten dit natuurlijk al, maar ik verlaat Malta op 25 september, om hoogstwaarschijnlijk nooit meer terug te keren. En daar ben ik niet rouwig om. Ze pikten het op het werk beter op dan ik had gedacht, en ik mag misschien zelfs freelance voor ze blijven vertalen vanuit Nederland. Dus nu is het aftellen geblazen, centjes verdienen vanuit Zoelen City en dan als een (Tommy) Haas (die mij, leuk weetje, volgt op Twitter. Ja de ECHTE)  terug naar de enige echte stad, 't Stad, Antwerpen dus. Zeg maar tegen de meneer van de Vagant dat hij de Mapo Mapo vast koud moet zetten.

Natuurlijk waren er dit weekend ook weer twee vrije dagen die op de een of andere manier ingevuld moesten worden. Nu wil het toeval dat ik aan mijn fantastische, onbeschrijfelijke busrit een vrijkaartje voor een "harbour cruise" had overgehouden. En als echte Nederlandse blijft zo'n vrijkaartje natuurlijk niet onbenut. Eerst vond ik dat ik wel een shopuitje had verdiend, dus bracht ik een bezoekje aan een shopping centre, maar zelfs dat bleek een desillusie op Malta. Ik heb niets gekocht. Zijn jullie niet trots? Dus toen op naar de cruise, nu stelde ik mij daar toch een robuuste boot bij voor...maar, natuurlijk was dat niet zo. Nou moet ik er even bij zeggen dat het zaterdag echt hard waaide en zelfs even regende, de zee was, zacht uitgedrukt, nogal wild. Tot 4x toe heeft de meneer van de boot ons dan ook proberen te overtuigen dat we alleen mee moesten gaan als we niet snel zeeziek worden. Ik vond het allemaal maar gezeur, ik had per slot van rekening een vrijkaartje dat ik moest gebruiken! Ha, dat heb ik geweten. Het begon al met het loopbruggetje (toch al geen fan van) de boot, roeiboot, opblaasboot, wrak, hoe je het noemen wil, op. Een wieltje onder het bruggetje was kapot, waardoor het scheef hing. En ik zeg hing, omdat het door de harde wind niet op de grond bleef staan. Het hing bijna een meter boven de grond, ik overdrijf niet. De Italiaanse opaatjes (die mij aanzagen voor een landgenoot, waarvoor dank) paniekeerden al achter mij dus ik bood, vriendelijk als ik ben, aan om het bruggetje voor ze naar beneden te duwen. Opaatjes blij. Helaas was er niemand die het bruggetje voor mij naar beneden hield.
Toen de "cruise", gewoon een rondje door de (jacht)haven hier in Gzira, Sliema en Valletta. Met een stukje op open zee. Toen het bootje bijna omsloeg, en stil moest blijven dobberen, omdat het niet tegen de stroom in kon varen. Een feest was het!

Toch liet ik me door dit zee-avontuur niet uit het veld slaan, en ging ik zondag dapper naar het strand in Sliema. Strand is eigenlijk meer een rotsblok met een bruggetje (istie weer) de zee in. Voordeel van rotsen is wel dat er niet overal zand is! Duh! De zee zag er wederom woest uit, maar ik ging het bruggetje op, glibberend over de aanwezige algen en het zeewier en klom de zee in. Maar, natuurlijk is dat geen geleidelijk aflopende zee, nee je wordt letterlijk meteen in het diepe gegooid. Ik ben niet gauw bang in het water, maar ik wist niet hoe snel ik eruit moest komen! Dus toen heb ik mezelf (hoor je dit pap?) maar op een lunch op een terras getrakteerd. En toen was de zondag ook al weer om. Ook met dank aan de Skype/MSN-sessies met enkele van jullie trouwe medelevers!

Vandaag en morgen kleurt St Julian's een beetje rood. Eerst voor Twente, dan voor Ajax. Ook onze site ben ik hier al mee aan het spammen. Beetje reclame maken voor je land he! Nog een woordgrapje om mee af te sluiten, omdat ik weet dat jullie ervan houden:
Collega: "Let's get lunch at some place really yummy!"
Ik: "Ok, what's it called?"
Collega: "....Yummy!"

Tot de volgende!
Ps. Wie wil, zaterdag 25-9, 11.05am mijn geplande terugkeer op Schiphol. Komt allen!

Valletta vanuit de boot

Bootjes

en bootjes.

Strand in Sliema

Bewijs dat ik hier echt ben!